Voetbal in Salzburg

Woensdag 21 augustus 1996 kwam het in Salzburg tot een treffen tussen de Wiener Philharmoniker, die een thuiswedstrijd speelden op typisch Oostenrijks hobbelig terrein, en de wakkere mannen van het Concertgebouworkest, aangevuurd door een even wakker vrouwencohort, hoezeer uitgeput ook door een diepgravende repetitie op Moses und Aron.V oor de eerste helft was een onverlicht terrein uitgekozen tussen de zwarte bergen van het Salzkammergut. De avondschemering vouwde zich langzaam over het spelersveld, en de Weners maakten gewetenloos gebruik van de omstandigheden en de uitputting van de Amsterdamse manschappen: ze noteerden een ruststand van 6-0. Vooral gevaarlijk waren de spitsen 8, 9 en 10 alsmede de opvallende actieve remplaçant nummer 13.In de rust werden verfrissingen aangereikt door Daniël Esser en nadien leefden de Amsterdammers onder de inspirerende leiding van aanvoerder Carlo Ravelli merkbaar op. Het veld van de tegenstander leek veel aantrekkelijker voor hen te zijn geworden. Keeper Theo Wolters, die een aantal welgerichte Mozartkogels uit zijn doel had weten te hameren, was niet meer te houden en wilde het veld in. Ook de zeer gemotiveerde back Ruud van den Brink liet zich van zijn beste en zijn hardste zijde zien.